اخبار

مقایسه سیستم عامل یونیکس و ویندوز UnixوWindows

یونیکس و ویندوز

در روزهای اولیه صنعت کامپیوتر (دهه هفتاد )، بیشتر کامپیوترهایی که تولید می­شد mainframe  بودند و افراد خاصی از آنها استفاده می­کردند .

هر سازنده برای سخت افزار خود یک سیستم عامل مجزا می نوشت که فقط بر روی آن سخت افزار خاص اجرا می شد؛ یعنی سخت افزار و سیستم عامل مربوط به آن با هم به عنوان یک محصول فروخته می شدند . در آن زمان آزمایشگاه Bell که قسمتی از شرکت AT&T بود (امروزه بصورت مستقل و تحت نام Lucent Technologies فعالیت می­کند ) به علت مشکلات کارمندان شرکت در کار کردن با سیتم­های mainframe شروع به نوشتن سیستم عامل UNIX و زبان برنامه نویسی C برای استفاده داخلی کارمندان خود نمود. 

Ken Thompson یکی از پدید آورندگان UNIX، آن را به دانشگاههای California و Berkeley برد و در آنجا تغییرات عمده ای توسط دانشجویان در کد UNIX اعمال شد که منجر به پدید آمدن UNIX 1گردید.
پس از مدتی که شرکت اجازه ورود به تجارت کامپیوتر را پیدا کرد استفاده رایگان UNIX ممنوع شد و همین امر باعث شد عده ای به فکر ایجاد یک نسخه رایگان UNIX بیفتند. پروژه های FreeBSD ، NetBSD، و بعدها Linux از این جمله می باشند.

از طرفی شرکت های بزرگی مانند Sun ، IBM ، DEC ، SCO و HP به تولید سیستم عامل های مخصوص خود Berkeley Standard Distribution form of UNIX 1 بر پایه BSD پرداختند. شرکت AT&T نیز سرگرم تولید نسخه خاص خود به نام System V شد. ورود سیستم عامل های جدید بر پایه UNIX باعث کنار زدن سایر سیستم عامل های انحصاری شد. تنها سیستم عامل هایی که توانستند بازار خود را حفظ کنند،MVS محصول شرکت IBM و OpenVMS محصول شرکت DEC بودند.( MVS به علت تعداد بالای نسخه های نصب شده و OpenVMS به علت امنیت و قابلیت اطمینان بالا).

با تولید ریزکامپیوترها و کامپیوترهای شخصی، سازندگان سخت افزار دوباره شروع به ارائه سیستم عامل­ های انحصاری خود نمودند؛ حتی با ارتقاء سخت افزار سیستم عامل ­ها نیز تغییر می­کردند.

شرکت­هایCommodore و Apple سیستم عامل ­های نسبتًا گرافیکی برای کامپیوترهای PET 64 ، C و Apple ارائه کردند. شرکت Digital Research نیز سیستم عامل CP/M را ارائه کرد که روی عدده­ای از سخت افزارها قابل اجرا بود. پس از مدتی و با همه گیر شدن کامپیوترهای شخصی ،شرکت های Commodore ،Atari وApple سیستم عامل­های گرافیکی خود را با نام­های Amiga ، GEM و Macintosh به بازار عرضه کردند.

بعدها شرکت Microsoft یک کپی از M / CP بنام MS-DOS و یک کپی از Macintosh بنام Windows را وارد بازار کرد. نقطه قوت این سیستم عامل­ ها،واسط کاربر گرافیکی آنها بود که استفاده کردن از آنها را خیلی ساده تر می کرد و همین نکته باعث شد در بین عموم طرفداران زیادی پیدا کنند.
در میان این سیستم عامل ها Amiga و GEM دارای پایه های بسیار قوی بودند،درحالیکه Macintosh و Windows . چنین وضعیتی نداشتند. به علت مدیریت نامناسب و تصمیم گیری های بد شرکت Commodore وGEM ،همچنین به علت مشکلات مالی شرکت Atari از دور رقابت کنار رفتند. 
Microsoft ، با ارائه نسخه های ۹۵ ،۹۸ NT و ۲۰۰۰ مرتبًا سعی در بهبود دادن وضعیت سیستم عامل Windows . نمود. Apple نیز سعی کرد این کار را با ارائه Copeland که (هیچوقت به بازار عرضه نشد) وMac OS X انجام دهد. در میان سیستم عامل های کامپیوترهای شخصی، ۲ / OS که توسط شرکت IBM عرضه شد، تنها سیستم عاملی بود که واسط کاربر گرافیکی خوب و یک ساختار پایه ای محکم را باهم دارا بود. ولی Microsoft با تاکتیک هایی که در پیش گرفت (از جمله ائتلاف با Intel به عنوان مطرح ترین سازنده قطعات کامپیوترهای شخصی) مانع از گسترش و همگانی شدن آن شد. از زمانی که کامپیوترهای شخصی وارد بازار شدند نسخه هایی برای آنها ایجاد شد، مانند گونه های مختلف پروژه های BSD و Linux .

Linux اولین سیستم عامل مبتنی بر UNIX است که در دنیای کامپیوترهای شخصی متداول شد و برای این منظور طراحی شده که به عنوان یک جایگزین برای Windows باشد.

کار بر روی Linux توسط Torvalds شروع شد و امروزه دهها هزار برنامه نویس داوطلب در سرتاسر دنیا روی آن کار می کنند. دو گروه KDE وGNOME بر روی واسط کاربر گرافیکی Linux کار می کنند و حاصل کار آنها این است که امروزه، صرف نظر از مشکلات موجود در نصب کردن سیستم، عده زیادی از افراد غیرمتخصص می توانند از Linux استفاده کنند. پیش بینی می شود که در آینده نزدیک، Linux به عنوان یک سیستم عامل با ساختار پایه ای محکم و واسط کاربر گرافیکی مدرن بتواند جای خود را در بین کاربران کامپیوتر پیدا کند.

در این قسمت نگاهی اجمالی به تفاوت­ های موجود در سیستم عامل­های Windows و UNIX می اندازیم. این تفاوت­ها از چند نظر مورد بررسی قرار می گیرند. از جمله:

تفاوت های Windows و Unix

  • قابلیت
  • اطمینان
  • مدیریت
  • هزینه
  • امنیت
  • سرعت

قابلیت اطمینان

سیستم­های مبتنی بر UNIX معمولا از قابلیت اطمینان بالایی نسبت به سیستم­های Windows برخوردارند. پدیده­هایی مانندhang و crash در سیستم­ های Windows بیشتر اتفاق می­افتد. اغلب کاربران سیستم­های Windows با آن صفحه آبی معروف به Blue Screen of Death آشنا هستند، علاوه بر این در سیستم­های Windows برای ایجاد تغییرات کوچک یا حتی نصب یک نرم افزار، سیستم باید reboot شود. معمولا برای ارائه سرویس­ هایی که قرار است ۲۴ ساعته در دسترس باشند (مانند وب) از سیستم­های Windows استفاده نمی­کنند چون reboot  شدن سیستمی که چنین سرویسی را ارائه می­کند اصلا جنبه خوشایندی ندارد، مخصوصًا اگر سرویس ارائه شده تجاری باشد. در دسترس نبودن سرویس ممکن است زیان ­های اقتصادی فراوانی به همراه داشته باشد. در مقابل برای ارائه سرویس چاپ می توان از Windowsاستفاده کرد، چون برای مثال یک بار در هفته reboot شدن یک سرور چاپ برای کسی اهمیت چندانی ندارد. سیستم عامل­های Windowsدر اصل یک مشکل بزرگ دارند و آن در مورد استفاده از registry می باشد.

سیستم عامل­های مبتنی بر UNIX از دایرکتوری etc برای نگهداری اطلاعات پیکربندی و تنظیمات خود سیستم عامل و کاربردهای نصب شده بر روی آن استفاده می­کنند.ولی سیستم عامل Windows از یک پایگاه داده برای نگهداری این اطلاعات استفاده می­کند. این ایده ممکن است از لحاظ منطقی خیلی بهتر از روش UNIX و نگهداری فایل ­های پیکربندی بصورت پراکنده در دایرکتوری­ های مختلف باشد، ولی عمل ثابت کرده که اینگونه نیست. کل registry در یک فایل باینری نگهداری می­شود که سیستم عامل و تمام کاربردها قبل از اجرا محتویات آن فایل را تمامًا بررسی می­کنند. از اینجا این نکته روشن می­شود که یک فایل بزرگ که مدام نیز در حال تغییر است و در نتیجه امکان صدمه دیدن آن نیز بسیار زیاد است ودرصورت صدمه­ دیدن نه سیستم عامل و نه هیچ کاربرد دیگر نمی تواند به درستی بر روی سیستم اجرا شود. سیستم های UNIX فایل های پیکربندی و تنظیمات مربوط به سیستم عامل و کاربردها را در فایل های متنی جداگانه در دایرکتوریetc / نگهداری می کنند. گذشته از پراکندگی فایل ها که یک عیب برای این روش محسوب می شود مزایای قابل توجهی از آن حاصل می شود. هر نرم افزار برای اجرا شدن فقط فایل های مربوط به خودش را می خواند و در صورت معیوب بودن یکی از فایل ها فقط در نرم افزار مربوطه تاثیر می گذارد نه در کل سیستم، بعلاوه اینکه تصحیح فایل های متنی خیلی ساده تر از تصحیح فایل باینری registry می باشد.یک شاهد بر این مدعا راه اندازی سایت MSN می باشد. موقع راه اندازی این سایت مهندسان شرکت Microsoft سعی در استفاده از NT برای سرورهای شبکه داشتند، ولی پس از دو هفته تلاش موفق به این کار نشدند و به اجبار از سیستم های UNIX استفاده کردند. استفاده از UNIX برای آنها متضمن پرداخت هزینه اضافی بود در صورتی که برای استفاده از Windows هیچ هزینه ای متحمل نمی شدند. از طرف دیگر مهندسان شرکت کار دیگری مهمتر از یافتن و رفع مشکلات نداشتند؛ یعنی اگر مشکل قابل رفع شدن بود مسلمًا آنها این کار را انجام می دادند و هزینه اضافی صرف خرید سیستمهای UNIX نمی کردند. تنها نتیجه معقولی که حاصل می شود این است که سیستم های Windows دارای مشکلات اساسی بودند که استفاده از آنها را به عنوان سرورهای عملیاتی غیرممکن می ساخت.

مدیریت

سیستم های Windows نیاز به مدیریت و مراقبت بیشتری نسبت به سیستمهای UNIX دارند. از آنجا که سیستمهای Windows امکانات زیادی جهت مدیریت اتوماتیک ندارند به همین علت لزوم مدیریت مستقیم و حضور فیزیکی مدیر سیستم بیشتر می شود که همین باعث صرف وقت و هزینه زیادی می شود. یکی از ابزارهایی که مدیریت یک سیستم را ساده تر می کند اجرای اتوماتیک دستورات و برنامه ها می باشد.Windows طوری طراحی نشده است که امکانات زیادی برای اجرای اتوماتیک دستورها داشته باشد. در Windows می توان اجرای دستورات را زمان بندی کرد ولی از آنجا که اکثر کارها در Windows نیازمند مداخله کاربر می باشد و اغلب با ماوس انجام می شود،اتوماتیک کردن این کارها دشوار است. در بسیاری از مواقع با نصب برخی ابزارها مانند perl می توان انجام این کار را ساده تر کرد ولی مدیران سیستم های Windows با این قبیل ابزارها کمتر آشنا هستند.

در مقابل، در سیستم های UNIX از دستور at و سرویس cron برای اجرای برنامه ها و دستورات در سر زمان های خاص استفاده می شود، که با استفاده از آنها تقریبًا تمام کارهای لازم را می توان بر روی سیستم انجام داد. یکی از ضعفهای دیگر سیستمهای Windows مربوط به سرویس telnet می باشد. در سیستمهای Windows با استفاده از telnet فقط می توان یک سری اعمال محدود را انجام داد،(یعنی فقط همان هایی که از طریق اعلان امکان پذیرند). در مقابل در سیتمهای UNIX، کاربر هنگام استفاده از سرویس telnet از اکثر امکانات سیستم بصورت متنی (بدون گرافیک) می تواند استفاده کند.

تفاوت Windows و UNIX در این است که در UNIX تمام قابلیت های سیستم از طریق اعلان دستور قابل دسترسی است و نیازی به استفاده از محیط گرافیکی نمی باشد. امروزه با گسترش سیستم های (بخصوص Linux) در بازار تعداد کسانی که به دنبال مدیریت این نوع سیستم ها می روند بیشتر شده و از این میان بیشتر آنها ترجیح می دهند واسط گرافیکی و کار کردن با کاربردهای موجود را یاد بگیرند تا اصول کار و کار کردن با محیط متنی و دستورات، که همین امر تاثیرات سوئی را در آینده به دنبال خواهد داشت.

هزینه

هزینه ای که بابت خرید سخت افزار و سیستم عامل صرف می شود معمولا قسمت کوچکی از کل هزینه های یک سرور را شامل می شود. هزینه­ های دیگر و حتی مهمتری نیز هستند که اغلب نادیده گرفته می شوند که منجر به اتخاذ تصمیم اشتباه هنگام خرید سیستم می گردد. هزینه هایی که می توان برای یک سرور در نظر گرفت شامل موارد زیر می باشد:

  • هزینه خرید سخت افزار
  • هزینه خرید سیستم عامل و نرم افزارهای دیگر
  • هزینه پشتیبانی فنی
  • هزینه ارتقاء سخت افزار
  • هزینه ارتقاء سیستم عامل و نرم افزارها
  • هزینه ها و ضررات ناشی از در دسترس نبودن سرویس
  • هزینه بازیابی اطلاعات ناشی از بروز اشکالات در سخت افزار یا سیستم عامل
  • هزینه پرسنل جهت نگهداری و مدیریت سیستم

اگر در خرید سخت افزار و سیستم عامل دقت کافی صورت نگیرد سایر هزینه ها که هزینه های پنهان نامیده می شوند به شدت افزایش خواهند یافت. برای مثال ممکن است خرید یک سیستم Intel Pentium به همراه Advanced Server 2000 Windows … ، ـ , چیزی کمتر از ?,??? دلار هزینه داشته باشد ولی در عوض هزینه خرید یک سیستم Sun UltraSparc به همراه Solaris …ـ بیش از ??,??? دلار خواهد بود. در صورت خرید یک سیستم Windows-Intel, صرفه جویی زیادی در هزینه خرید انجام می شود ولی در مقابل هزینه های پنهانی که این سیستم به مرور زمان اعمال می کند جبران صرفه جویی در هزینه اولیه را خواهد کرد.

امنیت

سیستم های مبتنی بر UNIX از امنیت بالایی نسبت به سیستمهای Windows برخوردارند. سیستم عامل UNIX چیزی فراتر از ?? سال عمر دارد و در این مدت عده زیادی برنامه نویس داوطلب بدون هیچگونه چشم داشتی بر روی آن کار کرده اند. کوچکترین bug یا اشکال امنیتی فورًا بر روی اینترنت اعلام می شود و عده زیادی در جهت حل آن دست بکار می شوند، به همین علت تعداد سایت ها و گروه های خبری مربوط به UNIX خیلی بیشتر از تعداد سایتهای مربوط به Windows می باشد. در مقابل Windows یک سیستم عامل نسبتًا جدید است که بیش از ?? سال سابقه ندارد. کد این سیستم عامل در انحصار شرکت Microsoft است و بنابراین تنها مرجع رفع مشکلات بوجود آمده خود شرکت می باشد. بدیهی است که مدت زمان رفع مشکلات و bug های Windows بسیار طولانی تر از همین زمان برای سیستم عامل UNIX خواهد بود. همین می تواند مهمترین دلیل برای این باشد که سیستم های Windows بیشتر در معرض حملات مهاجمین یا ویروس ها قرار می گیرند.

تمام سیستم عاملهای Windows که بر پایه تکنولوژی NT ساخته شده اند در طبقه بندی C2 می باشند. این در حالی است که بسیاری از سیستم های UNIX از جمله Solaris ، HP-UX ، Ultrix و IRIX در طبقه بندی B قرار دارند (برای مثال Solaris در طبقه بندی B1 قرار دارد). همین نکته تفاوت این دو نوع سیستم عامل را از نظر امنیتی روشن می کند. این طبقه بندی ها بر اساس حداکثر امکانات موجود در سیستم عامل صورت می گیرد ولی میزان بهره برداری از سیستم بستگی به مدیر سیستم دارد که بتواند به نحو مقتضی از این امکانات استفاده نماید. 

سرعت

سرعت یک سیستم ،هم به مشخصات سخت افزار بستگی دارد و هم به سیستم عامل. میزان فضای حافظه، نوع پردازنده( RISC یا CISC بودن معماری پردازنده)، سرعت کار پردازنده و سایر قطعات (از جمله برد اصلی، دیسک، کارت شبکه، …) از جمله فاکتورهای سخت افزاری تعیین کننده سرعت می باشند. نحوه عملکرد سیستم عامل نقش مهمی در سرعت سیستم دارد. سرعت سیستم های UNIX به مراتب بهتر از سیستم های Windows می باشند. Windows مشکلات زیادی در مدیریت حافظه دارد ولی UNIX از حافظه استفاده بهینه می کند و فضای حافظه را هدر نمی دهد، به طوریکه حتی قسمت هایی از خود سیستم عامل نیز بصورت module می باشند که فقط در صورت نیاز در حافظه قرار می گیرند. یکی از مشکلات Windows در زمینه سرعت، مربوط به استفاده از registry می باشد. همانطور که قبلا توضیح داده شد اطلاعات پیکربندی و تنظیمات سیستم عامل و کاربردها همگی در registry ذخیره می شوند. سیستم عامل و کاربردها قبل از اجرا شدن، این پایگاه داده را بطور کامل خوانده و آن را بررسی می کنند. به همین علت نصب چند نرم افزار باعث می شود سرعت کل سیستم پایین بیاید، حتی اگر نرم افزارهای نصب شده هرگز مورد استفاده قرار نگیرند. یک سیستم Windows در روزهای اول نصب شدن با حداکثر سرعت خود کار می کند و به مرور زمان با اضافه کردن نرم افزارهای مختلف از سرعت آن کاسته می شود.ن

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا