آشنایی با انواع کابل های اتصال

خیلی از تکنولوژی ‌های همراه و غیرهمراه برای اتصال به سایر دستگاه‌ها احتیاج به یک کابل رابط دارند و تا زمانی که این ارتباط برقرار نشود، استفاده از آن وسیله هم بی معنی خواهد بود. کابل‌ها یک یا چند رشته سیم یا طناب در کنار هم به صورت بسته، به‌هم ‌پیچیده یا به‌هم ‌بافته شده‌ هستند که در دنیای دیجیتال، وظیفه دارند تا اطلاعات و یا انرژی را از مبدأ به مقصد منتقل کنند. 

حتما تا به حال اسم کابل های VGA ، DVI ، HDMI ، USB ، IDE ، SATA ، eSATA و … به گوشتان خورده و شاید نمی دانید هر کدام از این کابل ها چه کاربردی دارند.

در ادامه شما را با انواع کابل ها آشنا می کنیم :

کابل VGA :

کابل «VGA» مخفف عبارت «Video Graphics Array» و به معنای «آرایه‌های گرافیکی و ویدئویی» است. این کابل در واقع قدیمی‌ترین استانداردی است که هنوز هم در بسیاری از تجهیزات کامپیوتری یافت می‌شود. VGA در سال ۱۹۸۷ میلادی معرفی شد. در بسیاری از کارت‌های گرافیک، تلویزیون‌ها، مانیتورهای کامپیوتری و لپ‌تاپ‌ها از این کابل استفاده می‌شد.

کابل VGA می‌تواند تا رزولوشن ۶۴۰ در ۴۸۰ پیکسل را در ۱۶ رنگ پشتیبانی کند، همچنین با کاهش رزولوشن به ۳۲۰ در ۲۰۰ پیکسل می‌توانید تعداد رنگ را تا ۲۵۶ افزایش دهید. 

کابل DVI :

کابل اتصالی دی وی آی (Digital Visual Interface) به عنوان جانشینی برای اتصالات آنالوگ به دنیای فناوری اتصالات و کابل های کامپیوتر وارد شد و جانشین کابل‌های VGA گردید. در واقع نمایشگرهای دیجیتال مانند پنل‌های LCD به سمت برخورداری از کیفیت بالاتر گام برداشتند و در زمان اندکی نیز به نمایشگرهای خانگی تبدیل شدند. برای اتصال کامپیوتر به این نمایشگرها نیز از کابل DVI استفاده می‌شود. این کابل سه مدل مختلف دارد.

• DVI-A: سیگنال‌های آنالوگ را انتقال می‌دهد و اجازه خواهد داد تا این سیگنال‌ها با DVI سازگار باشند. درواقع این نوع تبدیل می‌تواند برای مانیتورهای CRT یا LCD های قدیمی با کیفیت پایین استفاده شوند.
• DVI-D: می‌تواند سیگنال‌های دیجیتال جدیدتر را انتقال دهد.
• DVI-I: قادر است هم سیگنال‌های آنالوگ و هم دیجیتال را منتقل کند.

با این حساب توجه داشته باشید که برای استفاده از کابل‌های DVI شما دستگاهی در اختیار دارید که باید یا VGA را به DVI تبدیل کنید و یا اینکه DVI را به VGA. در این صورت است که این کابل به درد شما می‌خورد.

کابل USB :

این ساده‌ترین و پرکاربرد‌ترین کابلی است که در اکثر وسایل دیجیتال، حداقل یک درگاه برای آن وجود دارد و به آن USB نوع A گفته می‌شود. USB یک راه استاندارد شده و راحت برای اتصال تا ۱۲۷ سخت‌افزار مختلف به یک کامپیوتر را در اختیار شما قرار می‌دهد. تا به حال سه نسخه از استاندارد USB ارائه شده است. نسخه ۱ آن ژانویه ۱۹۹۶ برای نخستین بار وارد بازار شد و در بهترین حالت تنها می‌توانست ۱۲ مگابیت معادل ۱.۵ مگابایت اطلاعات را در ثانیه جا‌به‌جا کند.

آوریل سال ۲۰۰۰، نسخه دوم با امکان انتقال ۴۸۰ مگابیت برابر با ۶۰ مگابایت اطلاعات در ثانیه معرفی شد. آخرین نسخه آن یعنی USB 3.0 توانایی جا‌به‌جایی اطلاعات با سرعت ۵ گیگابیت معادل ۶۰۰ مگابایت در ثانیه را دارا می‌باشد. مهم‌ترین دلیلی که باعث محبوبیت خانواده USB در بین رابط کاربری‌های مختلف شده است، امکان انتقال هم‌زمان داده‌ها در کنار انرژی برای تأمین برق مورد نیاز است.

حداکثر طول کابل‌های USB البته به‌ غیر از نسخه ۳ آن، ۵ متر است. چرا که در اندازه‌های بیشتر از این مقدار، انتقال انرژی ناممکن خواهد بود. با این حال اگر کابلی بیشتر از ۵ متر داشتید، می‌توانید از انواع هاب برای این منظور استفاده کنید. همان‌طور که گفتیم خانواده USB دارای ۲ دسته بندی نوع A و B است که هر یک برای یکی از دو سر کابل مورد استفاده قرار می‌گیرند.

کابل HDMI :

در یک دهه اخیر این نوع کابل ها به استاندارد تبدیل شده اند و از کیفیت بالایی برخوردار هستند. بر خلاف کابل های قبلی که معرفی شدند این کابل هم تصویر و هم صدا را منتقل می کند. این کابل فقط سیگنال های دیجیتال را ارسال می کند. چهار نمونه از این نوع کابل ها داریم.

• نوع A بیشتر معروف می باشد. این نوع کابل ها را با ۱۹ پین در سر نری آن می شناسند.
• نوع B  بزرگتر از نوع A هستند و داری ۲۹ پین در قسمت سر نری آن می باشند.
• نوع C دارای ۱۹ پین می باشد و بیشتر برای دستگاه های قابل حمل مانند دوربین ها مورد استفاده قرار می گیرد.

– نوع D که بیشتر شبیه میکرو ها هستند و آن ها هم ۱۹ پین دارند.

کابل RCA :

کابل‌های معروف قرمز، سفید و زرد که نوعی رابط «RCA» هستند در زمانی پر طرفدارترین نوع رابط‌های صوتی و تصویری محسوب می‌شدند.

با این که معمولا به این کابل‌ها به عنوان کابل RCA  اشاره می‌شود، ولی در واقع RCA به رابط فلزی سر کابل‌ها اشاره می‌کند و مخفف نام شرکت «Radio Corporation of America» است که استفاده از این کابل‌ها را به امری عمومی در بین مردم تبدیل کرد.

کابل‌های قرمز و سفید برای سیگنال‌های صوتی، و کابل‌ زرد برای ارسال سیگنال تصویر استفاده می‌شود. این سه کابل به کمک یکدیگر توانایی انتقال تصویر با رزولوشن ۴۸۰i یا ۵۷۶i را به همراه صدای استریو دارند.

درست همانند کابل VGA، رابط RCA نیز توسط کابل‌های DVI و HDMI جایگزین شده است.

کابل IDE :

از کابل های IDE برای اتصال قسمت های مختلف مادربورد کامپیوتر استفاده می شود. اگر شما یک هارد درایو قدیمی را باز کنید این کابل را مشاهده خواهید کرد. کانکتور این کابل ۴۰ پین دارد و نمونه کوچکتر ۲.۵ اینچی دارای ۴۴ پین می باشد.

کابل ساتا / SATA Cable :

گفتنی است که کابل‌های ساتا (Serial Advanced Technology Attachment) نوع جدیدتر کابل‌های IDE قدیمی محسوب می‌شوند و عملکرد بهتری نیز دارند؛ به‌طوری که سرعت انتقال داده‌ها در کابل‌های ساتا بیشتر از کابل‌های IDE است. این کابل‌ها از نوارهای بلند و نازکی تشکیل شده‎‌اند و امروزه بسیاری از کامپیوترها با کابل‌های ساتا سازگار هستند و کمتر کامپیوتری را می‌بینیم که هنوز از کابل‌های IDE جهت اتصال هارد به مادربورد استفاده کند. یک کابل ساتا از دو کانکتور تشکیل شده است که هر کدام آن‌ها دارای ۷ پین هستند و به شکل L طراحی شده‌اند.

کابل Ethernet یا شبکه :

این کابل که دیگر برای همه آشناست و برای وصل شدن به یک شبکه مورد استفاده قرار می گیرد. در بیشترین استفاده همان وصل شدن کامپیوتر به مودم ها می باشد. این نوع کابل دارای سه نوع متفاوت از نظر سرعت می باشد.

• Cat 5 ، ساده ترین نوع است و سرعت ۱۰ تا ۱۰۰ مگابیتی را فراهم می کند.
• Cat 5 ، نوع پیشرفته تر Cat 5 می باشد و تا سرعت ۱۰۰۰ مگابیت را پوشش می دهد.
• Cat 6 ،بهترین عمکرد را دارد و تا سرعت ۱۰ گیگابیت را پشتیبانی می کند.

“با تشکر که با ما همراه بودید”