سیستم عامل لینوکس
لینوکس یک سیستمعامل شبه یونیکس است که بخش عمدهٔ آن سازگار با استاندارد
پازیکس است. از دید فنی لینوکس تنها نامی است برای هستهٔ سیستمعامل و نه کل آن.
هستهای که نخستین بار در سال ۱۹۹۱ میلادی توسط لینوس توروالدز منتشر شد. اما بهطور
معمول این نام به سیستمعاملهایی که از ترکیببندی لینوکس (به عنوان هسته سیستمعامل)
با نرمافزارهای آزاد و متنباز بدست میآیند اطلاق میشود. درحالی که بنیاد نرمافزار آزاد
سیستمعامل حاصل از این ترکیببندی را «گنو/لینوکس» مینامد اما عموماً آن را لینوکس میخوانند
این دوگانگی در نام نهادن منجر به بحث نامگذاری گنو/لینوکس شدهاست.
لینوکس از سختافزارهای مختلفی پشتیبانی میکند از جمله انواع مختلف تلفن همراه ,
تبلت,مسیریاب وکنسول بازی تا رایانه های رومیزی رایانه های بزرگ و ابررایانه ها.
بر خلاف آنچه در میان مردم عادی رواج دارد، لینوکس یک سیستمعامل نیست و چیزی به نام
«سیستمعامل لینوکس» وجود ندارد. آنچه عموماً توسّط افراد به این نام خوانده میشود،
همان «سیستمعامل گنو/لینوکس» است.
سیستم عامل آزاد لینوکس یک سیستم عامل آزاد و بازمتن است. کد منبع آن در اختیار
همگان قرار دارد و همه می توانند در کدهای آن تغییر ایجاد کرده و بنا به نیازشان استفاده کنند.
آزاد و در دسترس بودن کدهای منبع سبب می شود تا بتوانید از طرز کارکرد دقیق
سیستم عامل مطلع شوید.
معمولا سیستم عامل لینوکس به راحتی خراب نمی شود و برعکس ویندوز مجبور نیستید
تا آنرا هر چندماه یکبار مجددا نصب کنید. حتی برخی از انواع لینوکس به نصب «یکبار برای
تمامی عمر» مشهور هستند. این گونه سیستم ها را می توانید حین کار و حتی بدون بوت،
به نسخه های جدیدتر ارتقا دهید.
نصب لینوکس
در سالهای ابتدایی نصب لینوکس بسیار مشکل بود بهمین دلیل خیلی از کاربران آماتور
هیچ گاه نمیتوانستند از لینوکس استفاده کنند. ولی اخیرا نصب توزیعهای لینوکس بسیار
راحت شده است. تنهای کافی است که موقعیت زمانی خود را تعیین و حجم اختصاص یافته
به swap و نام کاربری و رمز عبور را انتخاب کنید. مابقی کارها خودکار انجام میپذیرند. برخی
از توزیعهای لینوکس مانند اوبونتو را میتوان بدون نصب در حالت Try فقط استفاده کرد.
